RAUF YEKTA BEY
(1871-1935). Klasik Türk Müziği’nin notaya geçirilmesini sağlayan Rauf Yekta Sistemini ortaya koyan müzikolog ve besteci. İstanbul Aksaray’daki Mahmudiye Rüştiyesi’ni bitirdi ve Divanı Hümayun’da görev aldı. Bu görevini yürütürken Lisan Mektebi Alisi’nin Fransızca bölümünde öğrenim gördü. Ayrıca Arapça ve Farsça öğrendi. Divanı Hümayun Beylikçi Muavinliğine kadar yükseldi, 1922’de emekliye ayrıldı. Küçük yaştan başlayarak ney ve tambur dersleri aldı; Salata Mevlevihane si Şeyhi Ataullah Efendi, Zekai Dede ve Bolahenk Nuri Bey’den müzik kuramını, Prof. Salih Murat Bey’den (Uzdilek) akustik konusunu öğrendi. Batı müziğini de inceledikten sonra, Türk müziğinin ses sistemini akustik yönünden açıklamaya girişti. Emekliliğinden sonra Darüleihan’da Türk müziği kuramı dersleri verdi. Türk Müziği bölümü’nün kapatılmasından sonra, yeni kurulan Tasnif Heyeti’nın başkanlığına getirildi. Ölümüne kadar bu görevde kaldı. Klasik Türk müziğinin Batı notasıyla yazılması sorunu üzerinde de çalıştı ve‘ Rauf Yekta Sistemi adı verilen yöntemle dini ve dindışı değerli bestelerin notaya alınıp yayımlanmasını sağladı. Kendisi de besteler yaptı. Hoca Zekai Dede Efendi, Hoca Abdülkadir Meragi. Dede Efendi adlı monografileriyle basımı yarım kalan Şartı Musikisi Tarihi (1925) ve Türk Musikisi Nazariyatı (192429) adlı kitapları vardır. Paris Konservatuarı’nca yayımlanan müzik ansiklopedisine yazdığı (1922) uzun bir madde 1986’da Türkçeye çevrilip Türk Musikisi adıyla yayımlandı.
