Çocuk ve Okul
Okul çağına gelen çocukların okula severek gitmesi gelecekte onların iyi bir öğrenci olmasına işarettir. Ancak ister okula yeni başlayan ister ana sınıfa giden öğrencilerin bir kısmı okula gitmekten kaçınır, gitmemek için çaba sarf ederler. Biz buna okul sendromu diyebiliriz. Çocukların okula gitmemesi, daha ziyade annesinden ayrılmaya karşı verdiği bir çeşit ayrılma korkusuna bağlı olarak gelişen tepkidir. Başka bir deyişle okul korkusunu ortaya çıkaran sebepler ne olursa olsun kaynağı genellikle anneden ayrılma korkusudur. Okuldan döndükten sonra çocuğun güzelce oynamasına ve okul yorgunluğunu gidermesine izin verilmelidir. Çocuğun oyundan alı konması ve devamlı öğretim yükü altında ezilmesi, onun kalbini öldürür, zekâsını köreltir ve hayatı başına zindan olur. Onu dersten başını kurtaracak çare aramaya yöneltin. Bu nedenle daima ona destek olunmalı, çok çalışma yerine, verimli ve etkili çalışma öğretilmeli, böylelikle okul sevdirilmelidir. Çocuğun okula gitmemesi için pek çok sebepler vardır.
– iştahsızlık.
– Heves ve enerji kaybı.
– Alıngan ve sinirli olma.
– Uykusuzluk.
– Ortada bir şey yokken gözyaşlarına boğulmak.
– Sağlık problemleri.
– Özgüven eksikliği.
– En yakın arkadaşıyla bozuşma.
– Giysilerinin eski oluşu.
– Fizikf yapıdan hoşnut olmaması.
– Görünüşüyle ilgili sataşmalar.
– Öğretmenlerine karşı ilgisizliği.
– Derslerdeki başarısızlıkları.
Bu özellikleri olan çocuklarımıza şöyle yardım edebiliriz
– Asla sinirlenmemeli ve sakin olmalıyız.
– Sabırlı olmalıyız.
– Okulun amacını açıklamalıyız.
– Gözyaşlarıyla alay etmemeliyiz.
– Vedalaşmaları çabuk ve kısa süreli tutmalıyız.
– Gününün nasıl geçeceğini anlatmalıyız.
– Öğretmeniyle görüşmeliyiz.
– Ona güven verip, onu rahatlatmalıyız.
– Eve geldiğinde okulda yaşadıklarıyla ilgili onunla konuşmalıyız.
– Ders programlarını bilmeliyiz.
– Gerekirse sınıf arkadaşlarıyla görüşmeliyiz.
Böylece çocukta var olan okul korkularını gidermiş oluruz.
