Öğrenciler ve genelde çocuklar farklı renklerde çay, kahve, çikolata ve bal gibidirler. Renklerinin değişik, tonlarının farklı olmasının hiçbir önemi yoktur. Genelde hepsinin kullandıkları, alıştıkları özellikler vardır. Direniş yöntemleri de böyledir. Öğrencilerin kullandığı direniş yöntemleri farklı özellikler gösterebilir. Her öğrencinin yaşadığı ortama göre yöntemleri farklı karakterlerde olabilir. Belli başlı öğrenci direniş yöntemlerine baktığımızda aşağıdaki özellikleri görebiliriz. Tüm bu özelliklerin temelinde var olan sorunlar sorumlu yöneticilerce bilinmedikçe, öğrenciye sevgi ve anlayışla yaklaşılmadıkça bu sorunlar sürekli olacaktır. Genelde görülen öğrenci direniş yöntemleri şunlardır
– İsyan etme, meydan okuma, direnme.
– Karşı koyma.
– Yalan söyleme, duyguları saklama, sinsice davranma.
– Başkalarını suçlama, dedikodu yapma.
– Başkalarının çalışmalarına sahip çıkma, hileye başvurma.
– Zorbalık etme, patronluk taslama.
– Yenilgiden nefret etme, sürekli yenmeyi arzulama.
– işbirliği yapma, örgütlenme.
– Boyun eğme.
– Yağcılık.
– Tehlikeye atılmama, yeni bir şey denememe.
– Gerileme, hayal kurma, kaçma.
