Eğitim, bir yetişme ve yetiştirme faaliyetidir. Çocuklar bizlere İlâhi bir emanettir. Bu emaneti yetiştirirken ve onlara istikbal kazandırayım derken nice anne ve babalar vardır ki çocukların ebediyetlerini kaybettirirler. Çocukların ayaklarına batan dikenler, ya ektiklerimizdir ya da sökemediklerimizdir. Aile hangi limana gittiğini bilmezse, hiçbir rüzgâr onun için yararlı olamaz. Anne ve babalar, çocuklara yararlı olacak davranışları ilke edinmelidir; zira çocuklar nazlı kuş gibidirler. Öpülmek, okşanmak isterler. Ev isterler, ekmek isterler. Kötü yaklaşım ve davranışlar çocukları incitir. Genelde çocukları inciten davranışlardan uzak durulmalı. Çocuğu yetiştirirken;
– Çocuğunuzu aşağılamayınız ve tehdit etmeyiniz.
– Çocuğu rüşvete alıştırmayınız.
– Çocuktan uslu duracağına dair söz istemeyiniz.
– Çocuğa karşı koruyucu davranmayınız.
– Sözü gereksiz yere uzatmayınız.
– Anında aksiyon göstermesini beklemeyiniz.
– Aşırı şımartmayınız ve aşırı hoşgörü göstermeyiniz.
– Çocuğa tutarsız kurallar ve sınırlamalar uygulamayınız.
– Çocuğun yaşına uygun olmayan kurallar koymayınız,
– Sonunda engelleyemeyeceğiniz bir şeye başlangıçta Yapma demeyiniz.
– Çocuğa olumsuz ahlak dersi vermeyiniz.
