Osmanlı Devletinde değerli madenlerin kıtlığı daha Fatih Sultan Mehmet zamanından itibaren hissedilmeye başlanmıştır. Bu soruna çözüm bulmak için çareler arana durmuştur. Bu çarelerden biride Fatih Sultan Mehmet’in doğu bölgelerine göndermiş olduğu fermandır. Bu fermanda doğu bölgelerinde altın ve gömüş kaçakcılığı yapanlarının mallarına el konulması gerektiğidir. Ayrıca doğu ile yapılan ticarette mal satmak birinci koşul olarak konulmuştur. Tüm bu tedbirlerin alınmasının nedeni ise Osmanlının Hindistan gibi doğu ülkeleri ile yapılan ticaretinde mal alımının çok daha fazla olmasıdır.
Fakat bu engellemelere rağmen kuyumcular altın, gümüş ve bakırı illegal yollardan kaçakcılara vermişlerdir. Bu gibi sebeplerle Osmanlıdaki akçenin değeri git gide değer kaybetmeye başlamıştır.
