Çalışan Anne ve Baba İletişimi
Anne ve babalar çocuğu eğitmeye, onu tanımayla başlamalıdırlar. Çocuğu tanımadan eğitmek, işleyeceği maddenin özelliklerini bilmeden şekil vermeye çalışan kuyumcunun uğradığı hüsrana benzer. Her çocuğun kendine özgü özelliklere sahip olduğu unutulmamalıdır. Anne, baba ve çocuklar arasındaki ilişkiler bir ahenk içerisinde, karşılıklı bir anlayışla, sevgi, saygı ve hoşgörü düşünceleri ile yapılıyor ise, sağlıklı ve mutlu geleceğin temelleri atılmış olacaktır.
Hayat şartlarının giderek zorlaşmasından dolayı rızık temini noktasında çalışan babalar ve anneler çocuk iletişiminde elbette bazı sıkıntılar yaşayabilmektedirler; ancak çocuk ile beraber kaldığı saatleri çok iyi değerlendi- I ren, çocuğu ile ilgilenip onu seven anne ve baba çocuğuna faydalı olabilir. Tüm gününü ailesine ve çocuklarına ayıran anneler ile çalışan annelerin çocuklarındaki bazı davranış farklılıkları ve başarılarının temelinde hep gösterilen ilgi ve sevginin önemi ön plana çıkar. Yorgun, sitemli, suçluluk duyan, gergin ve sinirli eve dönen bir annenin davranışlarındaki olumsuzluklar çocukların ruh dünyasını etkiler. Anne ve babalar çocuklarına öyle ortamlar hazırlamalıdırlar ki, çocuklar sanki anne ve babaları devamlı yanlarında imiş gibi güvenli, yanlarında değilmiş gibi de özgür olabilmelidirler. Çalışan annelere şu tavsiyelerde bulunabiliriz
– Zamanı kontrol altına alan anne, kendini de kontrol etmeyi başaran, hedeflerini ve önceliklerini iyi planlayan annedir.
– Planlı çalışan bir anne, panik ve suçluluk duygusunu yaşamayacaktır. Böyle bir anne iletişimde de örnek olacaktır.
– Çocuğuna, çok zaman değil, yoğun birliktelik; nicelik değil, zamanın niteliği önemlidir.
– Gereksiz ödüllendirmeyi alışkanlık haline getirmemeli, suçluluk duygusunu ödülle örtmemelidir.
– Çalışma zamanının dışında, onun arzu ve istekleriyle ihtiyaçlarını gidermelidir.
