Genel

Osmanlı devleti son zamanlarında görev yapmış dılgıç ekibi.

Bir zamanlar istanbul boğazı aşırı soğuklardan buz tutmuş hali.Hani derler ya büyükler “eskiden çok soğuklar olurdu nerde o soğuklar” bu resim gösteriyorki sanırım dedikleri abartısız doğru imiş.

Hatırladınız mı kara lastikleri ? Sıcakta ayakları terletirdi. Sert taşlı zeminde ayaklarımız acırdı. Ayak içinde fazla kaldığında terden bir hoş olurdu. Havasız olduğu için koku yapardı.Ayak içinde siyahlaşır gidedi.Arkası genelde yırtılırdı.Arkası kesilir terlik yapılırdı.Sizin anlayacağınız her noktasından sonuna kadar yararlanırdı.Ucuzdu konforlu değildi ama tadı bir başkaydı.

Düdüklü şeker, hatırladınız mı? Bir yandan eylen bir yandan ye. Bitmesin diye dua et ama bir yandan da şeker. İkilem arasında kalıyorduk.Zor bir seçim yeyecekmiyiz yoksa düdük olarak mı kullancağız.Genelde yen,rd,.En azından ben öyle yapardım. Çocukluğumuzun vazgeçilmez şekeri

Ağızda çıt çıt patlayan şeker.Aslında tadını beyenmezdim.bilmiyorum beyenen varmıydı fakat pek şekeri kaliteli değildi. Fakat ağızda sürekli patlardı dilimiz yarım metre dışarda salya akıtırdık.

Yumiyum Şeker Yumiyum ağızda eriyen sakızımsı şeker.Keskin kokusu müthiş tadı ile çocukluğumuzun harika bir bakkal ürünü.Sanırım ucuzdu epeyce alabiliyorduk.Şimdiki tofitanın dedesi denilebilir. Kağıdı ile içindeki şeker sorun yaşıyordu.Sıcak havalarda kağıdına yapışıyordu bazen kağıdı ile şekerleme birlikte gidiyordu.Kirazlısı mükemmeldi.

Bilmeyeniz yoktur sanırım.Mantar tabancası para tuzağı.eğlenceli aynı zamanda tehlikeli. Bilhassa bayram günlerinde köyümüzün sokaklarında bu mantar tabancasının çıkardığı gürültüler eksik olmazdı.Sürekli bir patlama sesi. Her kezin elinde bir tabanca. Tane hesabı alınan mantar.Son kuruşumuza kadar yatırdığımız dibi delik bir kuyu. Nerde eski günler.

Resimi gördüğünüzde mutlaka hatırlamışsınızdır.Şekerli benim şahsen pek beyenmediğim ama bakkaların baş köşesinde yer alan bir bisküvidi.Şeker kıristallerle kaplıydı.Çiziye benziyordu.Fakat şimdi pek hatırlayamayacağım çizi mi önce çıkmıştı yoksa haylayf. Epeyce sevende vardı sokaklarda, çöplerde sık sık ambalajlarını görürdüm. İçimden demekki millet bu bisküviyi seviyor derdim.Sanırım şimdi üretimden kalkmış fakat unutulmaması gerek.Bu şekilde sizlere natırak zihinlerde yerini pekiştirmek istedim.  

Genelde 80’li ve 90’lı yıllardan kalma anıları tazelerken şimdi 2000’li yıllara gidelim istedim.Çünkü bu reklam hatırladığınız gibi o dönemde çok sevilmişti.Epeyce milletin ağzına pelesenk olmuştu. Oldukça kaliteli olan bu reklamı görünce sizlerle paylaşma zorunluluğu hissettim. Gördüğünüz gibi kaliteli işler ne kadar zaman geçerse geçsin her zaman beyeni topluyor.Yorumlarınızı bekliyorum.  

Lys ve ygs sınavlarının geride kalmasıyla artık merak edilen üniversitelerin taban puanları düşecek mi ? Aslında üniversiteye yerleşmek için bizi taban puanlarından daha çok sıralamamız ilgilendiriyor çünkü bu sınavlar bireysel sıralamamızı belirleyen sınavlar.Taban puanlarının artıp azalması da bir arz talep meselesi aslında.Bir bölüme talep çok olduğunda kontenjan sayıları da göz önüne alınarak taban puanları da tabi ki artıyor bunun yanında …