Sınıfta öğrenme stilleri
Sınıfta öğrenme stillerini uygulamak için kullanılan en popüler yaklaşım Rita ve Kenneth Dunn tarafından düzenlenmiştir. Bu araştırmacılar öğrenme stillerinin boyutlarını aşağıdaki gibi tanımlamaktadır.
Şekil, usul / tarz (modality). Öğrenciler dinleme mi, yoksa okuma yoluyla mı daha iyi öğreniyorlar?
Yapı/ Destek. Öğrenciler bağımsız mı, yoksa bağımlı öğrenciler mi?
Güdüleme. Öğrenciler kendi kendini güdüleyebiliyor mu, yoksa dışsal ödüllere gereksinim duyuyorlar mı?
Birey / Grup. Öğrenciler bireysel halde, yani bağımsız olarak mı daha iyi çalışıyor, yoksa grup halinde mi daha iyi çalışıyor?
Çevre. Öğrenmeyi günün hangi saatleri ısı, ışık ve ses nasıl etkiler?
Bu değişik tercihlerin ya da stilleri varlığı sezgisel anlayış sağlar. Örneğin “ Ben görsel bireyim, bir şey yapabilmem için öncelikle onu görmem gerekir.” Diyen biri, kavramları ve düşünceleri görsel sunum yoluyla en etkili şekilde öğrenen biridir. Bazı bireyler dokunarak ve hissederek bazıları ise duyarak ve sözel sunum yoluyla daha iyi öğrenirler.
Öğrencilerin değişik öğrenme stillerini tanımlamak için öğrenme stilleri anketi geliştirilmiştir. Bu ankette; Sessizlik olduğunda daha iyi çalışırım.” veya “Çalışırken ses olması beni etkilemez.” gibi maddeler yer almaktadır. Bu ölçek;
• Bireysel olarak öğrenciler için özel bir öğrenme ortamı yaratmaya
• Benzer özelliklere sahip öğrencileri gruplandırmaya
• Belli bir sınıf için en uygun sınıf çevresini yaratmak amacıyla, hem bireyin hem de grubun profilini çıkarmaya yardım eder.
Diğer araştırmacılar öğrenme sürecini farklı analizlerle değerlendirir. Örneğin McCarty ve arkadaşları, öğrenme stillerini değerlendiren 4 MAT sistemini geliştirmişlerdir. Sistemin arkasındaki kuram, beynin sol ve sağ modunda verilen önceliklere göre temellendirilmiştir. Bazı insanlar soyut yollarla, bazıları somut yollarla öğrenirler. Bilgi işleme sürecinde bazı insanlar ilk başta seyredicidir, bazıları ise o işle ilgili hemen eyleme geçerler. Buna göre 4 farklı öğrenme stili vardır:
• 1. tip: Yaratıcı öğreniciler
• 2. tip: Analitik öğreniciler
• 3. tip: Sağduyulu öğreniciler
• 4. tip Dinamik öğreniciler
Bazı araştırmacılar öğrenme stilleri kapsamına çoklu zeka alanlarını dahil etmişlerdir. Gardner’ın sekiz değişik zeka alanları, problem çözme yeteneğinin biyolojik kökenleri üzerinde temellendirilir. Gardner, öğrencilere bu zeka alanlarının tümünün kullanılmasına izin verilmesini ister.
