GENEL DURUM
XIX.yüzyılda iç karışıklıklar ve dış baskılar nedeniyle Osmanlı Devleti büyük çapta toprak kaybetmiştir.Örneğin;
• 1829’da Yunanistan’ın bağımsızlığını kazanması
• 1830’da Fransa’nın Cezayir’i işgal etmesi
• 1881’de Fransa’nın Tunus’u işgal etmesi
• 1883’de İngiltere’nin Mısır’ı işgal etmesi
• 1878’de Rusya’nın Kars Ardahan ve Batum’u işgal etmesi,Sırbistan,Karadağ ve Romanya’nın bağımsızlıklarını kazanmaları gibi gelişmeler yaşanmıştır.
Bunların dışında İngiltere,Rusya ve Fransa’nın kışkırtmalarıyla,özellikle Balkan topraklarında çıkan milliyetçi nitelikli bağımsızlık isyanları Osmanlı Devletini zor durumda bırakmıştır.Osmanlı Devleti XX. Yüzyıla bu sıkıntılarla girmiştir.XX.yüzyılın hemen başında;balkanlarda çıkan isyanların sona ermesi için 1908 yılında Padişah II.Abdülhamit ikinci kez meşrutiyet yönetimini ilan etmiştir.fakat 13 Nisan 1909’da çıkan 31 Mart isyanı sonrasında İttihat ve Terakki Partisinin baskısı sonucunda II.Abdülhamit tahtan indirilmiş,yerine ise V.Mehmet Reşat padişah olmuştur.Yönetimde bu şekilde büyük sorunlar yaşayan Osmanlı Devletinin parçalanma süreci de XX. Yüzyılın başında bütün hızıyla devam etmiştir.Bu dönemde Osmanlı devleti uluslar arası siyasette de yalnız kalmıştır.Fakat Almanya ile her alanda başlayan yakınlaşma nedeniyle Osmanlı devlet adamları kısmen rahatlamışlardır.
