1839 yılında ilan edilen, halkın can, mal ve namus güvenliğini
sağlamayı, herkesin gelirine göre vergi almayı, mahkemeleri açık
olarak yapmayı, rüşvet ve iltimas (kayırma) önlemeyi
amaçlayan, Müslüman ve gayrimüslim ayrımı yapılmaksızın
herkesi kanun önünde eşit sayan, Osmanlı Devleti’nde ilk defa
padişahın gücü üstünde kanun gücünün varlığını kabul eden
fermandır.